Toch enigszins ironisch dat de eerste thuiswedstrijd van Zwolle, Buit weer bij de club brengt die hij aan vier landstitels heeft geholpen. Hij moest aantreden tegen zijn opvolger, Tom Hoevenaars. Tom heeft vier jaar in de luwte kunnen werken aan de rol van kopman die hij dit seizoen moet vertolken bij Zwolle. Een zware verantwoordelijkheid voor de pas 19 jarige squasher, maar de club heeft alle vertrouwen in dat hij kan het niveau aan.
Er werd echter begonnen met de nummers drie van elk team, Jeroen van Vilsteren versus Martijn Kock. Onze lokale topper was duidelijk niet in zijn beste vorm en kon de oudste Kock het niet echt lastig maken en verloor kansloos met 3-0.
Daarna was het tijd voor de confrontatie tussen jong en oud. Tom was geïnstrueerd om het gelijk vanaf het begin hard te maken. De rally aangaan en aanhouden wan het motto en Buit laten werken voor zijn punten. Het werd een spannende wedstrijd waarin het niveau goed was. De eerste game duurde ruim 22 minuten en werd nipt gewonnen door Buit. Ogenschijnlijk leek Buit onvermoeibaar, maar dat is een houding. De teammanagers, Schwab en Kamperman van Zwolle kennen hun oud speler als geen ander en zagen aan kleine dingen dat de routinier het zwaar had. Tom kreeg de opdracht om nog meer de strijd aan te gaan. Buit verloor vervolgens de 2e en 3e game en leek klaar voor de slacht, maar Tom kreeg duidelijk de zenuwen omdat hij voelde dat hij kon winnen. Hij verloor de 4e game dik en leek ff het spoor bijster, maar hij overwon zijn angst om te verliezen en speelde een ijzersterke 5e game. Doordat Buit ook niet wilde wijken werd het tevens een behoorlijk spannende game. Uiteindelijk was Tom de sterkste en won hij voor het eerst van de oude meester. Een belangrijke drempel voor de jongeling, omdat er nog steeds weinig Nederlandse spelers zijn die dat kunnen zeggen. Dit zal zijn vertrouwen een boost geven en wellicht een aanzet tot meer in de toekomst.
De laatste wedstrijd was qua niveau niet zo goed als de voorafgaande wedstrijd tussen de nummers 1, maar minstens net zo spannend. De oudste Hoevenaar, Niels, moest het opnemen tegen de jongste Cock, Sander. Niels begon sterk en won de eerst game vrij eenvoudig. Sander Kock is echter een talenvolle jonge speler die een uitstekende wedstrijdmentaliteit heeft en een goede techniek. Vooral voorin liet hij zich weinig foppen en haalde elke bal. Hij won de 2e game en was terug in de race. Niels schakelde weer een tandje hoger en dat resulteerde in winst in de derde game. Sander leek geklopt, maar de fut verdween langzaam uit het lichaam van Niels. Sander won de vierde game en leek fitter dan Niels. Niels bleef echter vechten voor elk punt en met veel kunst en vliegwerk wist hij de wedstrijd binnen te slaan. Een staaltje van pure wilskracht. Als hij nu ook zijn temperament op de baan weet te reguleren, dan krijgt hij wellicht ook nog de scheidsrechters op zijn hand.
Door de twee bonuspunten won Remote Zwolle met 8-7 en mocht het team de eerste overwinning van het seizoen verwelkomen.
Tom Hoevenaars - Lucas Buit 9/11 11/5 11/2 2/11 11/9
Niels Hoevenaars - Sander Kock
11/8 9/11
11/5 9/11 11/8
Jeroen van Vilsteren - Marijn Kock
5/11 7/11 7/11